Belgen in Calcutta; week 3

Zondag: vandaag hebben we noord Calcutta eens onder de loep genomen: BBD Bagh. Na deze sightseeing voelden we ons stilaan overkoken, en droomden al stiekem van een heerlijke koude plons in een zwembad. Maar deze droom werd al snel doorprikt toen we onverwacht verrast werden door een eerste moessonstorm van het jaar. We stormden naar het dakterras en bedankten de weergoden luidkeels met dansjes en kreetjes. We hadden nooit gedacht dat het gevoel van regen ons zo zou verblijden, aangezien we deze buien toch zo verachten in ons koude België. Omdat we ‘s avonds ook niet meer echt gebruik konden maken van het openbaarvervoer waren we dan toch genoodzaakt om noodles, vele ijsjes en chocolade te eten.. wat jammer toch..

Maandag zijn Elien, Griet en Anneleen naar de outdoor geweest waar Anneleen en Elien de consultaties hebben meegevolgd, en Griet de patiënten verzorgd heeft. Joke bleef die dag in de indoor. In de namiddag hebben we uiteindelijk dan toch onze introductiemeeting gehad, jawel, India is een land van timing ;). Na deze meeting kwamen we er achter dat er nog best veel activiteiten op de to-do-list stonden. Het zouden dus nog drukke weken worden.

Dinsdag zijn we allen naar de outdoor geweest, waar het onvoorstelbaar druk was. In een sneltempo  hebben we dan de patiënten de beste zorgen kunnen toedienen. Toch vonden we de tijd om een schooltje gesponsord door het IIMC en een grameenbank te kunnen bezoeken. Van dit laatste hebben we helaas niet zoveel opgestoken aangezien de directeur vergat zijn tanden van elkaar te halen terwijl hij ons de uitleg gaf. In de namiddag zijn we naar een peace counsel geweest, wat ook weer heel interessant en plezant was, want op deze manier komen we pas echt in contact met de lokale bevolking en leren we het echte India kennen.

Woensdag begon onze dag onwaarschijnlijk vroeg, wat hier en daar wel een beetje ochtendhumeur opleverde, hé Griet ;). We waren immers van plan om een heuse Laughing class bij te wonen in een naburig park. Te samen begonnen we in groep met het geforceerd uiten van Ha Ha Ho Ho- geluiden, wat dan toch spontane lachuitbarstingen opleverden. Ook het straatbeeld van vrouwen in saree gecombineerd met heuse witte sportschoenen eronder staat voor eeuwig in ons geheugen, en tegelijkertijd in de kodak, gegrift. Daarna zijn Elien en Anneleen voor de tickets voor de trip naar Darjeeling gaan zorgen, terwijl Griet en Joke in de indoor de patiënten verzorgden. Na de patiëntenverzorging deden Griet en Joke de kinderen  plezier met nog knuffeltjes, ballonnen en strandballen. Toen we ’s avonds terug in het guesthouse arriveerden werden we verrast door de nieuwe lading Canadese vrijwilligers (maar liefst 10 stuks, die gelukkig wel in een ander guesthouse te slapen werden gelegd J).

Donderdag verrasten we Luis, een italiaanse vrijwilliger, met een bed vol ballonnen, een doosje typische indische lekkernijen, en een heuse bloemenkrans om hem toch net ietsje meer in de bloemetjes te zetten op zijn verjaardag. Joke en Griet hebben in de outdoor gewerkt, waar het onvoorstelbaar druk was. Griet heeft consultaties bij de pediater gevolgd, maar werd net ietsje vroeger terug geroepen naar de patiëntenverzorging wegens de drukte. Elien en Anneleen bleven vandaag indoor werken. In de namiddag hebben we de koppen bij elkaar gestoken om een lesje ivm voedsel en hygiëne voor te bereiden, dat we de volgende dag planden te gebruiken voor het Netwerk. Die avond zijn we met de 20 vrijwilligers in de Fire And Ice, de lokale pizzeria waar ze de mozzarella van het mozzarellaproject van het IIMC gebruiken, gaan eten.

Vrijdag begon onze dag weer vroeg. We moesten immers op tijd in de indoor klaarstaan om op Netwerk te gaan. Na 3 uur rijden kwamen we uiteindelijk op onze bestemming terecht, waar we te horen kregen dat het voor ons niet veilig was om het dorpje te bezoeken omwille van de aankomende verkiezingen. Dit was echt wel een teleurstelling voor ons, zeker omdat we wisten dat er slechts een kleine kans was dat er in de week van de verkiezingen, week 4, een Netwerk kon georganiseerd worden. Maar er was niets aan te doen, en zijn we van een kale reis terug in het guesthouse aangekomen.  We hadden dan toch nog iets om naar uit te kijken die dag, de social evening met Dr. Sujit en zijn familie. We gingen naar een typisch Indisch restaurant waar we de schatten van de Indische kookkunst konden proeven. Ondanks de spicyness heeft het ons dan toch enorm gesmaakt.

Zaterdag hebben we dan toch ervaren wat een echte warme dag in India is; nog voor dat we aan het werk waren stonden de zweetdruppels ons al op het voorhoofd. Joke, Griet en Anneleen werkten in de outdoor, maar hier was niet veel volk. Het warme weer hield zelfs de patiënten tegen om naar de outdoor te komen. Elien bleef in de indoor, waar zij voor de eerste keer een patiënt met brandwonden over het hele lichaam alleen verzorgd heeft.

Zondag zijn we ‘s morgens de Kalitempel gaan bezoeken, waar de vreemde rituelen van die Indiërs toch weer eens in het oog sprongen. Zo werden er midden in de menigte geiten geofferd en kindjes kaal geschoren. Daarna hebben we het Moeder Theresa huis bezocht, wat ons toch wel deed nadenken over de leefsituaties in Calcutta. In dit huis kregen de armsten een kans om toch waardig heen te gaan. Elien was vandaag niet echt opperbest, die lage bloeddruk van haar toch, en besloot om enkele uren in het guesthouse te gaan rusten. Joke, Griet en Anneleen deden nog een kleine sightseeing in Calcutta. Om 18.30u was echter weer iedereen present aan het Victorial Memorial waar voor de Music and Light Shows. Hierin werd kort de geschiedenis van Calcutta met licht en geluid uitgebeeld. Het Victoria Memorial werd hierbij prachtig verlicht.

Maandag, zijn we alle vier naar de outdoor gegaan, waar Joke en Anneleen consultaties meevolgden en Griet en Elien de patiëntenzorgen uitvoerden. Vandaag was het ook de tweede dag dat de moessonregens hun komst moesten aankondigen. We bevonden ons midden in het drukke verkeer richting het guesthouse, toen plots een verschrikkelijke storm uitbarstte. Regen, wind, bliksem, donder, de straten stonden blank..; zo gaat dat in Calcutta. We was op een moment zelfs zo erg dat we de riksja met de kooi van Faraday vergeleken. We besloten dat zo’n riksja dan toch niet de meest veilige plaats was om een noodweer in door te brengen. We waren dan ook heel blij toen we (doorweekt) veilig en wel het guesthouse bereikt hadden.

Dinsdag staat een nieuw Netwerk op onze agenda. Hopelijk dit keer met meer geluk. Het IIMC heeft blijkbaar dan toch wel opgemerkt dat we hiervoor echt wel stonden te springen.

Woensdag zijn het verkiezingen voor de inlandse bevolking. We gaan (lees: moeten) deze dag echter doorbrengen in ons guesthouse. Maar niet getreurd, we bereiden ons grondig voor op de verveling die ons te wachten staat: pannenkoeken met ijs en fruit.. Oh We love Calcutta ;)